Υπάρχουν στιγμές που κουράζομαι (πλέον μπορώ να πω και βαριέμαι) να εξηγώ τι ακριβώς κάνω και νιώθω πως πρέπει επιτέλους να το πω λίγο πιο δυνατά και καθαρά. Δεν είμαι influencer, είμαι blogger!
Αν και αυτοί οι δύο κόσμοι μοιάζουν, στην πραγματικότητα είναι σχεδόν αντίθετοι. Άλλοι ρυθμοί, άλλες προθέσεις, άλλος τρόπος έκφρασης. Στο blogging μπορώ να γράφω χωρίς να μετράω κάθε λέξη με βάση τι θέλει ο αλγόριθμος ή αν θα γίνει viral. Είναι απλά η δική μου γωνιά στο αχανές διαδίκτυο που με φροντίδα, ρομαντισμό και με πεισματική αγάπη για τις λέξεις, με ακολουθεί πάνω από δεκαπέντε χρόνια.
Δημιούργησα το πρώτο μου blog το 1998 στο pathfinder, όταν ακόμα στην Ελλάδα ήταν άγνωστη λέξη για τους περισσότερους και το ονόμασα my-room. Ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα ότι μπορώ να γράφω τις σκέψεις μου χωρίς να με νοιάζει ποιος θα τα δει ή τι θα πει. ‘Εντεκα χρόνια μετά, τον Δεκέμβριο του 2009 μπήκα πια δυναμικά στον χώρο των beauty blogs με το made in heart. Ήταν μια διαδρομή που κράτησε εννέα χρόνια και με διαμόρφωσε βαθιά ως συντάκτη (ή δημιουργό περιεχομένου που λέει και η νεολαία). Το έκλεισα το 2018 για προσωπικούς λόγους και μερικούς μήνες αργόετρα γεννήθηκε το Mairigram.
Κάθε φορά που γράφω αισθάνομαι πως μιλάω σε μια φίλη πάνω από έναν καφέ, π ως μοιράζομαι την αλήεθεια μου… ακόμα και όταν δεν είμαι στη καλύτερη μου μέρα, όταν θέλω να μοιραστώ την άποψη μου για ένα προϊόν ή να γράψω κάτι μικρό που στα social media θα χαθεί μέσα στα χιλιάδες scroll.
Το blogging είναι διάλογος. Είναι η αργή πληροφορία που μένει. Είναι τα άρθρα που διαβάζεις ξανά και ξανά. Είναι η προσωπική ματιά που δεν χρειάζεται να ταιριάξει με καμία τάση και να παρασυρθεί από τη μανία κανενός αλγόριθμου. Χτίζει σχέση και όχι αριθμούς. Και όσο μεγαλώνω τόσο περισσότερο με ενδιαφέρει αυτή η σχέση. Να ξέρω ότι κάποια απο αυτά που γράφω εδώ μπορεί να κάνουν κάποιον να νιώσει λίγο λιγότερο μόνος ή λίγο πιο ενημερωμένος ή απλώς λίγο πιο κοντά σε έναν άνθρωπο που μοιράζεται τις ίδιες σκέψεις -απόψεις.
Δεν έχω κανένα απολήτως πρόβλημα με τη λέξη influencer. Δεν είναι μομφή. Είναι απλώς μια άλλη δουλειά με άλλη κατεύθυνση. Η δική μου καρδιά είναι αλλού. Στις λέξεις και στη φωτογραφία που τις συνοδεύει. Στην επιμονή να δημιουργώ κάτι που θέλει περισσότερο χρόνο για να σταθεί και αξίζει να μείνει.
Είμαι blogger. Και το λέω με ηρεμία και περηφάνια. Γιατί μέσα σε αυτόν τον ρόλο βρίσκω τον εαυτό μου όσο πουθενά αλλού.