Αν με ρωτούσες πριν τρία χρόνια αν φανταζόμουν τη ζωή με ένα παιδί, θα γελούσα. Και να ‘μαστε τώρα… ο μικρός μου κοντεύει τα τρία κι έχει ανακαλύψει τη μαγεία της ζωγραφικής σε μεγάλες επιφάνειες. Και όταν λέω “μεγάλες επιφάνειες”, εννοώ… τοίχους, τραπέζια, πάτωμα. Όλα.
Δεν θα πω ψέματα, στην αρχή ο ψυχαναγκασμό μου χτύπαγε κόκκινο και με έπιανε πανικός. Μετά άρχισα να το βλέπω αλλιώς... Γιατί είναι όμορφο να βλέπεις το παιδί σου να μεγαλώνει και να δημιουργεί, αλλά ταυτόχρονα είναι πολύ δύσκολο να βλέπεις τους τοίχους στο σαλόνι να μοιάζουν με πίνακα του Πικάσο. Γι’ αυτό και με υπερηφάνια λέω ότι έχω γίνει expert στο καθάρισμα. Μόνο που στην περίπτωσή μου, επειδή έχω άσθμα, αποφεύγω τα δυνατά καθαριστικά με τις έντονες μυρωδιές που με πνίγουν με το παραμικρό. Έτσι άρχισα να ψάχνω στο google για κάτι που να καθαρίζει αποτελεσματικά αλλά χωρίς να έχει έντονη μυρωδιά.
Και κάπου εκεί γνώρισα το Oil Eater. Το πήρα αρχικά για δουλείες τύπου κουζίνα, λιπαρά, πλακάκια κ.λπ., αλλά στην πορεία έγινε το μυστικό μου όπλο για όλα τα “έργα τέχνης” του Γθώργου από μαρκαδόρους στους τοίχους και στο πάτωμα.
Δεν έχει εκείνη τη μυρωδιά που σε πνίγει, είναι βιοδιασπώμενο, χωρίς οξέα, χωρίς διαλύτες πετρελαίου και είναι φιλικό προς το περιβάλλον. Αλλά κυρίως μου αρέσει, γιατί μπορώ να το χρησιμοποιώ άνετα όσο τριγυρνάει ο μικρός. Και το καλύτερο; Καθαρίζει τα πάντα. Από το χαλί του σαλονιού μέχρι τις ζάντες του αυτοκινήτου (μη ρωτήσεις).
Δεν ξέρω πώς γίνεται, αλλά όταν βρίσκεις ένα μη τοξικό προϊόν που δουλεύει πραγματικά, χωρίς να χρειάζεται να ανοίγεις πόρτες και παράθυρα για να μην πνιγείς, νιώθεις σαν βρήκες θησαυρό.
Αν, λοιπόν, έχεις κι εσύ ένα μικρό καλλιτέχνη στο σπίτι, αφησέτον να ζωγραφίσει ελεύθερα. Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει ο Oil Eater.